ГЕРОИН Афган Новопавловск

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!

Привет, дружище! Дай-ка я тебе расскажу, как я недавно шмыгнул в стрип-клуб и купил закладки героина. Это был балдеж! Сутками я шлялся по ночным клубам и искал дилеров. Вдруг, как из ниоткуда, подкатывает красавчик с явно наркоманским видом. Ну, я подумал: «Это он!». Подбирается ко мне и перешептывает слово "шмальни" – значит, предлагает героин. Ну, я тогда решил покататься по его волнам и сделал заказ. Мы двинулись с ним в темный переулок, где я отдал деньги, а он мне закладку. Я уж не знаю, что он там намутить смог, может, протер листиками бумажки или что-то типа того. Но мне все равно было все равно – я хотел только одного, шмальнуться. Вернулся я в свою квартиру и решил все приготовить, чтобы по-настоящему закатиться в мир героина. Раскидал по столу шприцы, баночку с водой, а вотиге героин. Разбавил геру немного водой и затем медленно начал шмальнуть. И тут я почувствовал, как на меня наступила мара. Это было невероятное ощущение – как будто меня обняли мягкими волнами счастья. Я просто закрыл глаза и погрузился в мир беззаботности. Мои проблемы и тревоги исчезли, остался только этот героиновый туман. Прошло несколько часов, я уже не помню сколько, когда я решил освежиться и пойти в стрип-клуб. Ведь зачем стесняться своих желаний, когда ты в полной маре? Я заглянул в зеркало и увидел, как мои глаза затуманились приятной дремотой. Нарик, который я был в этот момент, улыбнулся мне в ответ. Я бросился за дверь и шмыгнул на такси до ближайшего стрип-клуба. Вошел в двери этого места и попал в другой мир. Музыка, светодиодные огни, танцующие девушки – это был праздник для глаз. Я заказал коктейль и, погруженный в героиновый экстаз, смотрел на живописную сцену. Упс, по-моему, я уже переборщил с геройкой. Мне стало плохо, я начал чувствовать себя слабым и голова закружилась. Я понял, что пора уходить. Но, все равно, это было невероятное путешествие. Теперь про гидрач и LSD. На следующий день я решил прикоснуться к другим психотропным средствам, чтобы продолжить свое хаотическое путешествие. Я нашел дилера, который продал мне немного гидрача и LSD. Гидрач – это просто супер! Это травка, которая заставляет тебя забыть о реальности и погрузиться в свой мир грез и фантазий. Я запихнул немного в зеленую трубку, закурил и начал медленно парить. Мир вокруг меня преобразился – все стало ярким, магическим, словно сцена на LSD. А LSD – это просто космос! Я взял понятку и, погруженный в мир магии и красок, отправился в неведомые просторы сознания. Казалось, что я летаю над землей, смотрю на нее сверху и понимаю, что все это просто игра, устроенная моим мозгом. Но каждому балдеть на наркотиках пора приходит конец. Утро настигло меня именно тогда, когда я понял, что я уже не контролирую ситуацию. Вместо того чтобы наслаждаться ночными клубами и стрип-клубами, я просто терялся в них. Я понял, что так не может продолжаться. Хотя, по-сути, я балдеть от этой жизни наркомана и шмальнуть бы еще разок...